1 mei, de beroemde "Dag van Lente en Arbeid", die niet alleen in Rusland wordt gevierd, maar ook in Wit-Rusland, Oekraïne, Kirgizië, China, Pakistan. In een aantal landen heet het gewoon: 'Dag van de Arbeid'.
Hoe is de vakantie tot stand gekomen?
De meeste inwoners van Rusland associëren de vakantie van 1 mei met het communistische tijdperk. Maar hij verscheen veel eerder, terwijl hij niets met het communisme te maken had.
Als je je de heidense tradities herinnert, kun je vermelden dat de maand mei is vernoemd naar de godin van de vruchtbaarheid en het land van Maya. Oude mensen vierden de eerste dag van mei nadat ze de grond hadden geploegd en klaargemaakt voor zaaien en planten. Zo brachten ze hulde aan de godin, zodat het land vruchtbaar was, de oogst royaal was en de arbeid niet tevergeefs was.
De traditie is ontstaan in het oude Rome, van daaruit werd het wijdverbreid in de buurlanden. Maar met de komst van het christendom begonnen heidense vieringen te vervagen, actief vervangen door de kerk en vergeten.
May Day werd opnieuw geboren in 1886, toen socialistische en communistische organisaties in de VS en Canada stakingen, bijeenkomsten en demonstraties organiseerden. De politie verspreidde actief de demonstranten, er waren zelfs dodelijke gevallen. Hierna volgde een golf van massaprotesten tegen de willekeur van de autoriteiten. Er werd zelfs een bom opgeblazen, waarbij 8 politieagenten omkwamen.
De aanstichters werden gearresteerd en ter dood veroordeeld. Maar hun offer was niet tevergeefs, het was na deze demonstraties dat de arbeidersdemonstraties jaarlijks op 1 mei werden gehouden in landen over de hele wereld, en de feestdag werd "Wereldarbeidersdag" genoemd.
May Day in Rusland
De Russische arbeiders besloten niet opzij te gaan; ze begonnen ook actief hun rechten te verdedigen. Voor het eerst werd 1 mei gevierd in 1890, het volgende jaar in St. Petersburg, op die dag vonden illegale bijeenkomsten van arbeidersorganisaties plaats, die May Day-vieringen werden genoemd. Al snel begon de vakantie van 1 mei politiek van aard te zijn. Om illegale bijeenkomsten voor de autoriteiten te verbergen, begonnen arbeiders ze te vermommen als campagnes, openluchtrecreatie en andere festiviteiten.
In 1912 woonden 400 duizend vertegenwoordigers van de arbeidersklasse in mei een betoging bij, en in 1917 overschreed dit aantal enkele miljoenen. Het was dit jaar dat in alle steden van het land het proletariaat de straat op ging met de slogans 'Alle macht aan de Sovjets', 'Weg met de kapitalistische ministers'. Na de Oktoberrevolutie van 1917 werd de feestdag officieel en kreeg de naam: "Internationale Dag". Maar al snel werd het omgedoopt tot "Dag van de internationale solidariteit van arbeiders - eerst mei".
1 mei in de USSR werd op grote schaal gevierd, de feestdag werd officieel een vrije dag. Op deze dag werden demonstraties van arbeiderscollectieven en militaire parades gehouden. Kolommen van arbeiders liepen door de centrale straten van steden, dorpen onder marsen of liederen gewijd aan arbeid en viering. Omroepers spraken politieke slogans in luidsprekers en de hoofden van de administratie spraken vanaf de tribune.
De belangrijkste demontratie van het land, die plaatsvond op het Rode Plein in Moskou, werd uitgezonden op centrale kanalen. Op 2 mei ging iedereen samen het platteland in, dit heette al "May Day", maar er was geen politieke context.
In 1990 vond een zeer beroemde parade plaats, gewijd aan deze feestdag. Inwoners van het land herinnerde zich dat de anti-regeringsslogans die tijdens de demonstratie riepen, werden uitgezonden. De uitzending werd tweemaal onderbroken. Televisiemensen waren bang dat dergelijke informatie was uitgezonden, maar kregen de opdracht de uitzending opnieuw te hervatten.
Het hele land zag dat Gorbatsjov het podium moest verlaten vanwege het protest van de mensen om haar heen. Oppositie-eenheden stonden in de voorhoede van de demonstranten.
In 1992 werd de feestdag omgedoopt tot 'Dag van de lente en de arbeid'.
