Sabantuy is de oudste en meest geliefde vakantie in de Republiek Tatarstan. Het is gewijd aan arbeid op aarde, markeert het einde van het veldwerk in de lente en onthult prachtig alle riten en gebruiken van het Tataarse volk.
De naam van deze feestdag kwam van twee Turkse woorden - saban (ploeg) en thuj (feestdag). De oorsprong van Sabantui werd oorspronkelijk geassocieerd met de bloei van de natuur en het begin van veldwerk in de lente. En alle rituelen die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven, prijzen de zon en de god van de hemel. Van hieruit kwamen de traditionele wedstrijden in springen, hardlopen, worstelen en paardenraces.
Geleidelijk, onder invloed van de tijd, met de goedkeuring van de islam en de introductie van de Gregoriaanse kalender in 1918, veranderde de vakantie enigszins en werd de markering uitgesteld tot de dag van de zomerzonnewende. Desondanks heeft Sabantuy door de eeuwen heen de beste voorbeelden van het culturele erfgoed van de Tataren bewaard: games, liedjes, dansen en originele competities in kracht en behendigheid.
Vandaag heeft deze feestdag de status van staat gekregen en vindt deze plaats in drie fasen. In het eerste weekend na het voorjaarsveldwerk wordt Sabantuy gevierd in de dorpen en dorpen van de Republiek, een week later komt de vakantie naar de grote steden en ten slotte wordt het een week later gevierd in de hoofdstad van Tatarstan - de stad Kazan.
De administratie wijst noodzakelijkerwijs geld toe voor deze vakantie en draagt op alle mogelijke manieren bij aan haar organisatie, omdat het een enorme culturele waarde van Tatarstan is. In alle administratieve centra in Sabantuy worden platforms gebouwd voor optredens van artiesten, concerten, worden Maidans georganiseerd voor competities en competities en worden festivals gehouden.
Vooral indrukwekkend zijn sportgames en wedstrijden, waarvan traditionele stenen opheffen, worstelen aan de handen, touwtrekken (arkan tartysh), evenals een komische wedstrijd in hardlopen met een rocker. Daarnaast wordt er vaak gevochten met strozakken, potten breken en op een paal klimmen. En als de omstandigheden van de organisatie het toelaten, zijn paardrijden, paardenslee-wedstrijden, snel rijden onder het zadel en kyz-kuu een wedstrijd, waarbij de berijder de berijder moet inhalen en haar in galop moet kussen. Dankzij deze viering draagt Sabantuy bij aan het behoud van oude tradities en geeft ze door van generatie op generatie.
