Modern tennis is ontstaan in de 19e eeuw, toen een spel genaamd "luan tennis" verscheen. Het Wimbledrn-toernooi, dat nog steeds wordt gehouden, werd voor het eerst georganiseerd in 1877. Nu is tennis een redelijk populair spel. Maar het vereist een speciaal uitgeruste ruimte.
Het belangrijkste aan rechtbanken
Een plek om te tennissen wordt een baan genoemd. Dit is een speciaal uitgerust plat rechthoekig platform met een in het midden uitgerekt raster en markeringen op het speelveld. De parameters van de site zijn als volgt: lengte - 23, 77 m of 26 yards, breedte - 8, 23 m (9 yards) voor één speler en 10, 97 m (12 yards) voor dubbelspel.
Er is een markering op de baan. De lijnen die langs de korte kant lopen, worden de achterkant genoemd en langs de lange kant. Achter deze opmaak is er ook extra ruimte voor het verplaatsen van spelers. Het net is precies in het midden uitgerekt over de gehele breedte van de baan en evenwijdig aan de achterlijnen. Vaak wordt de bovenrand van het raster gemarkeerd met een witte streep.
De invoerzones worden aangegeven door lijnen die parallel lopen aan de achterlijnen en het raster. De centrale voerlijn wordt in het midden van de baan tussen de voerlijnen getekend. De achterlijnen zijn gemarkeerd met een korte markering, die hun midden aangeeft. Alle lijnen op de baan maken deel uit van de rechtbank.
Rechtbanken zijn zowel open als gesloten en variëren in dekking. De volgende coatings zijn beschikbaar: gras, grond, hard, tapijt en hout of asfalt. Vaak zijn er banen bij tennisclubs. Meestal wordt voor een tennisbaan de huurprijs voor een uur van de wedstrijd toegewezen.
