Valentijnsdag bestaat al meer dan 16 eeuwen, maar de vakanties van liefde zijn ontstaan in de Oude Wereld. De Romeinen hadden bijvoorbeeld een festival van erotiek, dat ze medio februari vierden, en het was opgedragen aan de godin van de liefde Juno Februata.
Het verhaal van Valentijnsdag zelf begint in 269. In die tijd was de heerser van het Romeinse rijk keizer Claudius II, en het land zelf was in eindeloze oorlogen en had een acuut tekort aan soldaten. De keizer besloot dat het huwelijk de schuld was, aangezien een getrouwde legionair meer aan zijn familie denkt en hoe hij haar moet voeden dan aan de glorie van zijn staat. En toen vaardigde Claudius een decreet uit dat soldaten verbood om te trouwen. Liefde kan echter niet worden verboden, en gelukkig voor de legionairs en hun uitverkorenen was er een priester die, zonder de toorn van de keizer te vrezen, in het geheim bruiloften van soldaten met hun geliefden begon te houden. Deze priester heette Valentine en hij kwam uit de stad Terni. Zodra dit nieuws Claudius bereikte, veroordeelde hij Valentine onmiddellijk tot executie. De situatie is vooral dramatisch omdat Valentin zelf verliefd was. In de gevangenis schreef hij een afscheidsbrief aan zijn geliefde, waarin hij zijn liefde aan haar bekende, maar het meisje kon het pas na de executie lezen.
Na verloop van tijd werd Valentine gerekend onder de christelijke martelaren die voor het geloof leden, en in 496 riep paus Gelasius I 14 februari uit als Valentijnsdag, die momenteel over de hele wereld wordt gevierd.
