Voor het eerst over het Russische bad werd het bekend door de woorden "vader van de geschiedenis" van de oude Griekse filosoof en geleerde Herodotus. In een verhalend verhaal in de vorm van een legende bewonderde Herodotus de badtraditie onder de Scythen die de steppen van de Zwarte Zee bewoonden.
Over het Russische bad wordt gezegd in het "Tale of Bygone Years" en er is alle reden om al in de 5-6 eeuw van onze jaartelling te praten over de brede verspreiding onder de Russen. Tegelijkertijd diende het bad niet alleen om de netheid te behouden, maar ook om verschillende aandoeningen te behandelen.
De tradities van behandeling in het Russische bad werden bepaald door de monniken van orthodoxe kloosters, toen kruiden en infusies werden gebruikt om te stijgen. De populariteit van badprocedures werd mogelijk gemaakt door hun democratische karakter. Ze waren tenslotte voor iedereen beschikbaar, te beginnen met eenvoudige boeren en eindigend met vorsten. De bouw van een huis begon bijvoorbeeld met de bouw van het bad. Het is bekend dat de Russische autocraat Peter I in Parijs tijdens zijn reizen in Europa opdracht gaf om een badhuis te bouwen aan de oevers van de Seine, en in Nederland bouwde de tsaar zelf een badhuis.
De bijzonderheden van het oude Russische bad zijn onder meer het feit dat het in het zwart is verdronken, dat wil zeggen dat er in het midden van de kamer een vuurplaats van stenen of bakstenen was en dat rook door een gat in het plafond naar buiten kwam. De Russische historicus-schrijver Karamzin noemde het badhuis herhaaldelijk als een onmisbare metgezel van de Rus, beginnend vanaf de kindertijd en eindigend op zeer hoge leeftijd. Ze worden op de hoogte gebracht van een merkwaardig feit dat inwoners van Moskou False Dmitry niet als Russisch beschouwden, omdat hij niet naar het badhuis ging.
Volgens ongeschreven populaire geboden wordt zaterdag beschouwd als een baddag. De beschrijving van Adam Olearius die in 1663 de Holsteinse ambassade bezocht tijdens een bezoek aan tsaar Alexei Mikhailovich zegt dat er openbare of privébaden zijn in alle Russische steden en dorpen. Olearius schreef dat Russen op schappen in extreme hitte verdragen met berkenbezems en wrijven, en vervolgens overgoten met ijskoud water of in de winter, in sneeuwbanken stortten. Een dergelijke temperatuurverandering heeft een gunstige invloed op de gezondheid.
In de XI eeuw werd de genezing van patiënten met kruiden en een stoombad beroemd om de monnik Agapit uit het Kiev-Pechersky-klooster. Een interessant verhaal zijn de Sandunov-baden in Moskou, die momenteel erg populair zijn. Openbare baden werden gebouwd door een getrouwd stel favoriete acteurs Catherine II, Sila Sandunov en Elizabeth Uranova. In 1896 werd de toenmalige eigenaar van de Sandunov-baden herbouwd en omgevormd tot een echt badpaleis.
