Ze zeggen dat de lente begint met vastenavond. Sinds onheuglijke tijden waren Shrovetide-festivals in Rusland lawaaierig en prachtig, deze heidense feestdag was zo geliefd bij de mensen dat zelfs de kerk het niet alleen moest erkennen, maar het ook moest "legaliseren"
Elke Slaaf is misschien verliefd op Shrovetide, maar weinig mensen weten waar alle attributen van het Shrovetide-feest vandaan komen - waarom ze de vogelverschrikker verbranden, pannenkoeken bakken en de stad uit sneeuwballen breken. Maar de geschiedenis van Shrovetide gaat terug tot de tijd dat het ongedoopte Russische volk heidense goden verheerlijkte en hun vreemde rituelen volgde.
De heilige betekenis van zijn
Slavic Shrovetide is een viering van de zon, daar komt de cultus van pannenkoeken vandaan die lijkt op de schijf van de zon. De heidenen brachten geschenken aan de goden, prezen Yarilo en deden dit alleen op de dag van de lente-equinox, d.w.z. 22 maart. Er werd aangenomen dat op deze dag de geesten van de natuur ontwaken, ze dieren wakker maken. Een meesterbeer kwam uit het hol naar een carnaval, het had moeten worden gestild, d.w.z. voer. Het was de beer die bedoeld was voor de eerste pannenkoek en de uitdrukking "eerste pannenkoek comAm" betekende niet een beschadigde pannenkoek, maar een pannenkoek die aan het beest moet worden gegeven - aan wie. Mensen aten pas in de 16e eeuw op Shrovetide pannenkoeken, omdat pannenkoeken altijd een herdenkingsgerecht zijn geweest.
Shrovetide heeft altijd de overgang van winter naar zomer gesymboliseerd (de Slavische afrekening kende de lente en herfst niet, de jaren werden als jaren beschouwd), van de koude naar de warme zon - het nieuwe jaar begon. Daarom was het zo belangrijk voor mensen die moe waren van strenge vorst. Om dezelfde reden organiseerden de mensen twee hele weken leuke festiviteiten en natuurlijk probeerden de huisvrouwen hun familieleden te behagen, bakten ze pannenkoeken en aten ze met toppings, jam en zure room. Het is bekend dat Shrovetide-vieringen op een speciale schaal werden gevierd, en dit is niet verrassend - omdat de tradities van een genereus feest altijd belangrijk zijn geweest voor de Slaven. Maar het feest op Shrovetide had ook een heilige betekenis, tijdens de maaltijd was het nodig om vergeving te vragen, zodat in de nieuwe zomer met een pure ziel binnen kon komen.
Het is interessant dat Shrovetide, zelfs nadat prins Vladimir Rusland had gedoopt, onder de feestdagen bleef en de kerk het accepteerde. Haar feest werd echter uitgesteld, zodat het niet samenviel met traditioneel vasten. Vieringen vanaf dit moment duurden niet meer dan een week en Shrovetide speelde een speciale rol - voordat de Grote Vasten mensen genoeg konden krijgen van heerlijk eten, zodat ze later hun verlangens lang konden beteugelen.
