Een parodie is misschien wel het moeilijkste comedygenre, omdat het niet alleen aangeboren talent vereist, maar ook een ontwikkelde observatie en gevoel voor verhoudingen. Bovendien heeft elk genre regels die moeten worden gevolgd.
Gebruiksaanwijzing
1
Onderzoek het onderwerp.
Het belangrijkste principe van de parodie is dat de kijker in jou de kenmerken en eigenschappen van een ander herkent. Daarom om een echt succesvol nummer te maken. U moet allereerst goed kennis maken met de geparodieerde. Bovendien moet je goed weten met welke groep mensen je gaat praten: als de grap niet herkenbaar is, speelt hij mogelijk niet. Met andere woorden, de 'grap' van je baas die je al drie keer door het hele kantoor hebt besproken, zal het grootste succes opleveren.
2
Besteed aandacht aan plastic.
Volgens psychologen kan gang bijvoorbeeld veel vertellen over iemands persoonlijkheid. Daarom zal een echte parodie nooit succesvol zijn als je niet probeert gebaren, lichaamsbewegingen en gewoonten van een persoon te kopiëren - ze benadrukken zijn karakter. Tegelijkertijd wordt plastic niet waargenomen door het analytische deel van de hersenen, maar gaat het naar het onderbewustzijn, dus hier zal het integendeel het meest waardevolle gebaar zijn waar kijkers gewoonlijk geen aandacht aan besteden.
3
Parodie alleen met een held.
Ten eerste zal zo'n parodie beleefd zijn, en ten tweede zal de aanwezigheid van het 'origineel' in de zaal alleen maar bijdragen aan de gevoelens van het publiek. "Het is niet alleen ik die kijkt, maar ook de baas die wordt afgebeeld. Het is zo grappig dat iemand hem van buitenaf durfde te laten zien!" Is een geschatte gedachtegang waardoor het hele publiek niet alleen naar jou zal kijken, maar ook op de "geluk". Je moet zijn reactie echter ook heel zorgvuldig volgen: als iemand zijn armen en benen kruist, vindt hij het waarschijnlijk niet leuk, ook al heeft hij een beleefde glimlach op zijn gezicht.
4
Hypertrofie, maar overdrijf het niet.
Het geheim van een ideale parodie is dat je de gekozen kenmerken van een persoon opzettelijk overdrijft. Men moet echter niet te ver gaan en maar aan één ding blijven steken - al herhaalde tweemaal een grap verliest zijn frisheid. Bovendien kunt u met een dergelijke benadering beleefd zeggen: "Natuurlijk weten we dat een persoon zich in het leven niet zo gedraagt, en we lachen hem niet uit. We lachen om zijn individuele gelaatstrekken, terwijl ze enorm vergroot zijn." Misschien is de formulering niet helemaal waar voor elk geval, maar het weerspiegelt de algemene gedachtegang.
5
Het feit van parodie is geen grap.
Als je bijvoorbeeld let op de uitvoeringen van televisieparodisten, zul je merken dat zelfs in de kleinste uitvoering van 3 minuten gewone grappen zijn die niets te maken hebben met het object van de parodie. Dit wordt simpelweg gedaan om de aandacht van de kijker lang vast te houden - het is niet zo eenvoudig om veel "karakteristieke kenmerken" uit één persoon te persen.
Let goed op
- Benadruk niet dat de held van de parodie in het echte leven verlegen is.
Handig advies
-Probeer aan je uiterlijk te werken.
