De nieuwjaarsboom is in veel landen al lang een symbool van het nieuwe jaar en Kerstmis. Het is moeilijk voor te stellen dat men vroeger niet vermoedde dat naaldbomen gebruikt konden worden als een soort vakantiedecoratie.
Er wordt aangenomen dat de traditie van het versieren van kerstbomen op nieuwjaarsdag vele eeuwen geleden voor het eerst onder de Duitse volkeren verscheen. De spar is niet toevallig gekozen: deze boom symboliseerde moed, onsterfelijkheid van de geest, geloof in de beste en zelfs wedergeboorte. Spruce is een teken geworden van de geboorte van het nieuwe jaar, de opkomst van nieuwe hoop. Bovendien werd aangenomen dat ze in staat was om bescherming te bieden, tegen slechte mensen te beschermen en de strijd te winnen. Zij waren het die de nieuwjaarsgebeden voor mannen, vrouwen, kinderen en ouderen aten.
Christenen hebben de heidense traditie enigszins veranderd. Voor hen is de spar een paradijsboom geworden die de mensen aan God herinnert. Het versieren van deze boom moest een symbool zijn van de ster van Bethlehem, evenals paradijsvruchten - appels. Sommige christenen versierden de boom met noten, snoepjes en engelenfiguren. Na verloop van tijd werd de achtpuntige ster van Bethlehem vervangen door de vijfpuntige, en de nieuwjaarsboom was niet langer een symbool dat doet denken aan de geboorte van Christus. Appels hechtten zich ook niet meer aan de boom, omdat ze te zwaar waren en de takken naar beneden trokken. In plaats van fruit werden lichte balletjes gebruikt. Aanvankelijk waren kerstversieringen een eenvoudige vervanging voor appels, maar na verloop van tijd werd deze verbinding zelfs door veel christenen vergeten, en naast ballen verschenen er een groot aantal andere decoratieve elementen voor het nieuwe jaar.
In Rusland zette Peter de Grote de gewoonte in om een kerstboom met nieuwjaar te versieren.Nadat hij deze westerse traditie had leren kennen, wilde hij zijn onderwerpen eraan voorstellen. Dus verscheen er een decreet, volgens hetwelk elke familie op nieuwjaarsvakantie verplicht was om de binnenplaatsen, straten en poorten van huizen te versieren, zo niet met bomen, dan tenminste met takken, bovendien was het mogelijk om niet alleen sparren te gebruiken, maar ook dennen en jeneverbes. Aanvankelijk hielden mensen niet van dit decreet, en ze namen het alleen waar uit angst om Peter I kwaad te maken. Na verloop van tijd werden versierde kerstbomen echter een kenmerk van het nieuwe jaar en blijven ze tot op de dag van vandaag bestaan.
