De Dag van Petrus en Paulus is een grote christelijke feestdag ter ere van de twee hoogste apostelen en discipelen van Christus, die een pijnlijke dood hebben geleden, maar het geloof niet hebben afgezworen. Hun levenspad is een voorbeeld voor elke werkelijk gelovige persoon.
Geschiedenis en datum van de vakantie
In 2019 valt het Feest van de Heilige Apostelen Petrus en Paulus volgens de kerkkalender op 29 juni. De geschiedenis van deze heilige grote martelaren is tegelijkertijd mooi en verdrietig. Ze brachten het belangrijkste deel van hun levensreis door met hun leraar Jezus Christus, maar ze werden niet meteen een van zijn apostelen. Peter, die bij zijn geboorte de naam Simon kreeg, werd geboren en groeide op in een eenvoudig vissersgezin met zijn broer Andrei. Deze laatste stelde de jonge visser voor aan Jezus.
Later werd Petrus een belangrijke deelnemer aan de meeste evangeliegebeurtenissen en was hij bij Jezus in de hof van Getsemane. Tijdens de aanval op de Leraar van de wachters die met Judas kwam, deed hij drie keer afstand van Christus, waarvoor hij zich later bekeerde en hem werd vergeven voor degenen die hij bijna had verraden. Nadat hij het ware pad was ingeslagen, begon Petrus rond te dwalen en mensen tot het christendom te bekeren. Net als Leraar bezat hij genezende kracht, stond hij bekend om vriendelijkheid, bescheidenheid en vrijgevigheid. Als gevolg hiervan grepen de Romeinen de apostel en werden ter dood veroordeeld door kruisiging. Hij stond erop dat hij met het hoofd naar beneden gekruisigd zou worden, omdat hij zichzelf onwaardig vond om te sterven zoals Jezus.
Paulus, die vanaf zijn geboorte Saul heette, was aanvankelijk een felle tegenstander van christenen. Er wordt aangenomen dat hij eens de stem van Jezus zelf hoorde, waardoor hij zijn daden geloofde en zich bekeerde. De jonge man volgde de doopritueel en werd sindsdien Paulus genoemd, een trouwe discipel van Christus en een prediker van het christendom. Tijdens zijn preken werd hij herhaaldelijk naar de gevangenis gestuurd, maar uiteindelijk veroordeelden de Romeinen hem tot onthoofding. Paulus accepteerde de dood stoïcijns, geen seconde nadat hij zijn geloof had afgezworen.
