Dylan Sprayberry komt terug naar tv in de rol van Henry in 'Light as a Feather' van Hulu. Hij sprak EXCLUSIEF met HollywoodLife over de nieuwe serie, nam vrije tijd na 'Teen Wolf' en meer.
Light As A Feather debuteert 12 oktober op Hulu. De serie volgt vijf tienermeisjes die een onschuldig spelletje 'Licht als een veer, stijf als een bord' spelen, en de dingen beginnen vreselijk mis te gaan. De meisjes gaan dood op de exacte manier die was voorspeld, waardoor de overlevenden werden gedwongen om erachter te komen waarom ze het doelwit waren voordat het te laat was. Dylan Sprayberry speelt Henry, de oudere broer van het personage van Peyton List, Olivia. Hij plaagde bij HollywoodLife EXCLUSIEF dat deze show een bovennatuurlijke show is, maar "het acteerwerk en de manier waarop het is geschreven is zeer gegrond en geloofwaardig." Hij voegde eraan toe: "Het heeft dit soort indie-gevoel, met de manier waarop het werd opgenomen, de manier waarop het werd geschreven, de manier waarop alle acteurs het erg geaard en minimaal speelden. Dat vind ik echt leuk. Het heeft een geweldige balans tussen fantasie en realiteit die je interesseert, en je echt laat geloven, en je constant op het puntje van je stoel houdt."
De show is de eerste tv-rol van Dylan sinds Liam Dunbar 3 jaar op Teen Wolf speelde. HollywoodLife vroeg Dylan hoe het was om na Liam een nieuw personage te spelen. “Elke acteur heeft een andere stijl. We hebben allemaal iets dat voor ons werkt. Voor mij vind ik het heel leuk om te mazen wie ik echt ben, en dan kenmerken van het personage te nemen en te combineren, 'zei hij. “Op die manier, ongeacht wat ik doe, voelt het altijd echt en kan ik er altijd verbinding mee maken. Voor mij zijn er delen van elk personage dat ik heb dat me erin heeft. Er is een verschil met Liam en Henry, omdat Liam uit een heel andere achtergrond kwam. Zijn ouders hadden wat geld, maar zijn vader verliet hem toen hij heel jong was. Hij had een stiefvader die een geweldige pleegfiguur was, maar de familiedynamiek was duidelijk heel anders. Liam kreeg te maken met een chemische onbalans in zijn hersenen, die IED werd genoemd, een intermitterende explosieve stoornis. Hij had een andere manier van zijn, terwijl Henry uit een zeer rijke, welgestelde familie komt, een zeer populaire familie in hun stad, en kwam omdat hij altijd aardig vond. '
Liam en Henry hebben absoluut hun verschillen. “Terwijl Liam door niemand werd geliefd, was Henry gewend om aardig gevonden te worden, en dan vertrekt en gaat hij naar de universiteit, en hij realiseert zich dat hij een grote vis was in een kleine vijver. Zodra hij vertrekt en naar USC in Californië gaat, beseft hij dat hij een kleine vis in een grote vijver is. Ik denk dat het echt verandert wie hij is. We horen van andere personages hoe hij vroeger was, maar niemand krijgt het te zien. Uit mijn persoonlijke werk achter de schermen was dat heel belangrijk voor mij, wetende dat Henry vroeger een lul was. Hij was een klootzak op de middelbare school, omdat hij bezweek aan de populariteit en verviel in dat verlangen om door iedereen aardig gevonden te worden en bovenaan te willen staan, en dan gaat hij weg en beseft dat het niet zo is in de rest van de wereld."
Hij merkte ook op dat wanneer Henry 'thuiskomt, hij een heel ander persoon is. Je ziet een lichtere kant van Henry. Nogmaals, elk van mijn personages, er zit een klein beetje in me in, waarvan ik denk dat het me gewoon altijd helpt om het geaard te houden."
Teen Wolf eindigde in 2017 en Dylan begon over wat tijd voor zichzelf te nemen nadat de show voorbij was. "Ik zal eerlijk zijn, het heeft even geduurd", gaf hij toe. “Aan de ene kant ben ik een zeer privépersoon, in termen van alleen mijn gezinsleven en soort dingen over mezelf, maar aan de andere kant ben ik heel eerlijk en oprecht. Nadat ik Tien Wolf had afgemaakt, was het echt moeilijk omdat ik een bepaald personage speelde met een bepaalde stijl van acteren op een bepaald type show gedurende drie jaar, en het was niet alsof ik een volwassene was die dat deed. Ik begon ermee toen ik 15 was, dus ontwikkelde ik een bepaalde stijl van acteren die niet slecht is, maar gewoon heel specifiek was, en het kostte tijd om dat te breken. Het heeft eigenlijk een tijdje geduurd
.Ik moest eigenlijk vrij nemen voor mezelf en een beetje uitzoeken wie ik was op een manier buiten het feit dat ik een werkende acteur was. Ik denk dat, toen ik dat eenmaal had uitgevonden, het me zo veel hielp om iets anders in te gaan, omdat, echt, wat er ook gebeurt, zelfs als je het type acteur bent die graag volledig methode is en je niet graag laat zien jezelf helemaal, je moet weten wie je bent, zodat je als acteur iets anders kunt zijn. Als je niet weet wie je bent en je kunt geen verbinding maken met je ziel, kun je geen verbinding maken met je hart en hoe je je voelt en hoe je jezelf uitdrukt, je kunt niet handelen. Dat vond ik heel belangrijk dat ik echt recht moest komen. '
