Koreanen geloven dat er in het menselijk leven drie belangrijke datums zijn die ze zeker met het hele gezin moeten vieren. Deze korte lijst opent de asyandi-kindervakantie. Het tweede evenement is een huwelijksfeest en het derde is de viering van het jubileum van 60 jaar.
Uit de geschiedenis van Asyandi
Asyandi Celebration is een belangrijk evenement voor de Koreaanse familie. Er wordt aangenomen dat een persoon die zijn eerste verjaardag niet volgens een speciale traditie heeft gevierd, geen huwelijksceremonie kan uitvoeren en ook een hvangab kan vieren, d.w.z. 60ste verjaardag.
Vertaald uit het Koreaans betekent "Asyandi" "de verjaardag van het kind".
De traditie van het vieren van asyandi - de eerste verjaardag van een kind - heeft zijn wortels diep in de oudheid. In die tijd dat de geneeskunde niet zo ontwikkeld was en voedsel niet genoeg was, leefde niet elk kind een jaar lang. Daarom is het een traditie geworden om het eerste jaar van het leven van de baby op grote schaal te vieren.
In de oudheid begon deze dag met het aanbieden van rijst en andere gerechten aan de beschermgeesten van het kind. Nu wordt deze procedure niet door alle Koreaanse families gevolgd. De belangrijkste betekenis van de vakantie bleef: de voorspelling van de toekomstige verjaardag. Op de dag van Asyandi kun je erachter komen welk lot het kind te wachten staat, wat het zal worden. Maar om zulke informatie te krijgen, moet je een soort ritueel uitvoeren.
Asyandi-feest
Koreaanse ouders hebben veel ontzag om Asyandi te vieren. De voorbereiding op het evenement begint al lang voor de viering. Op de dag dat de baby een jaar oud wordt, dekken de ouders van het verjaardags- of feestvarken traditioneel twee feestelijke tafels. De eerste tafel wordt thuis in de woonkamer gedekt voor de held van de gelegenheid, de tweede - voor familieleden wordt hij op elke geschikte plaats geïnstalleerd.
In aanwezigheid van naaste familieleden zit het kind aan een vakantietafel vol verfrissingen. Dit moet strikt voor 12.00 uur gebeuren.
De kamer waarin het kind gefeliciteerd zal worden, is tot op de dag van vandaag versierd en gedrapeerd met witte stof. De jongen zelf is gekleed in een feestelijk nationaal Koreaans kostuum. Ouders zitten het kind aan tafel met gekookte lekkernijen. Vervolgens wordt er, volgens een eeuwenoude traditie, een ritueel van lotkeuze gehouden.
Op de tafel voor de baby, als het een jongen is, liggen de volgende items klaar: rijst, geld, een boek, een dolk, een pijl en boog, papier, pen, garen, fruit. Voor meisjes zetten ze rijst, een boek, geld, een pen, naaibenodigdheden, een strijkijzer. Het hele gezin wacht met ingehouden adem op welk item de baby het eerst ophaalt. Rijst of geld - om een kind te zijn een rijk persoon, penseel, pen, boek - om een wetenschapper voor een kind te zijn. Als de aandacht van de baby werd getrokken door fruit, betekent dit dat hij een staatsman wordt, en als hij een boog en een dolk kiest, wordt hij een militair. Als een meisje naaibenodigdheden meeneemt - om haar een bekwame vakvrouw te zijn.
Na de keuze van de jarige man beginnen alle familieleden de baby te feliciteren en presenteren ze als een cadeaugeld waarvoor ouders iets gedenkwaardigs voor hun kind moeten kopen. Het feest gaat verder met traktaties en entertainment.
