De gebruiken en tradities die op dit moment bestaan, vinden hun oorsprong in de oudheid. Ze zijn verschillend, maar ze hebben allemaal een soort van hun eigen betekenis en hun eigen speciale betekenis.
Het langverwachte evenement en de bijbehorende tradities
Een bruiloft is precies het evenement waar meisjes van dromen. Dit woord veroorzaakt veel positieve emoties. Wanneer mensen erachter komen dat iemand gaat trouwen, begint hun verbeelding hen te overweldigen. Ze beginnen zich een chique ingerichte kamer voor te stellen, veel felle kleuren, veel vrolijke gasten. En het belangrijkste is de bruid. Ze is tenslotte de schoonheidstandaard op deze dag. Haar ogen stralen van geluk en een mooi kleed benadrukt haar figuur. En een belangrijk detail in deze kwestie is een sluier. Maar weinig mensen weten dat een sluier veel eerder verscheen dan de gewoonte om in een witte jurk te trouwen.
Eerder werd aangenomen dat een sluier een symbool is van zuiverheid, maagdelijkheid. Terug in Rome was er een legende dat dit kledingstuk geluk in het huwelijk aantrok en kwade blikken, afgunst en vijandigheid afstootte. Er kan dus worden opgemerkt dat sluier sinds de oudheid werd beschouwd als een charme van de bruid.
Nu zie je veel gespecialiseerde winkels, boetieks, bedrijven die huwelijksservices bieden. Om precies te zijn verkopen ze jurken en andere accessoires. Daarom is het nu gemakkelijk om elke sluier te kiezen die je leuk vindt. Ze zijn immers gemaakt van een grote verscheidenheid aan materialen van elke dichtheid, bevatten een groot aantal verschillende patronen en nog veel meer. Dus elke fashionista pikt precies op wat ze nodig heeft.
Een beetje geschiedenis over de oorsprong van de traditie van trouwen in een sluier
Maar zelfs toen, toen de sluier net begon te bestaan, was hij ondoorzichtig en gemaakt van dicht materiaal. En in tegenstelling tot de moderne, bedekte ze het gezicht van de bruid volledig voor de boze blikken en voor de ogen van haar toekomstige echtgenoot. En na verloop van tijd begonnen ze transparantere producten te naaien met kant van lichte materialen, vooral zijde was populair. Ze begonnen te geloven dat zo'n sluier elegantie geeft, de mooie eigenschappen van het gezicht van de bruid benadrukt.
In Griekenland was het idee dat een vrouw die een sluier draagt, de macht van haar man over haar benadrukt en dat ze van een man is. In dit geval was de sluier tot vijf, het sprak over de volledige onderwerping van de vrouw aan haar man.
Nu wordt algemeen aangenomen dat de Russische bruid in een witte sluier moet zitten. In Griekenland droegen ze echter een gele sluier. En nog ongebruikelijker lijkt het dat de Romeinen ooit een rode sluier droegen. In Oekraïne was de sluier geen gewoonte, bruiden deden ze op een bruiloftskrans versierd met een verscheidenheid aan bloemen.
Volgens de gewoonte had de vrouw na de bruiloft altijd een sluier moeten bewaren, omdat men dacht dat dit een talisman was van een gelukkig huwelijk. Ook zeiden mensen dat je de sluier van iemand anders niet kunt dragen of huren, omdat deze de energie van de vorige eigenaar bevat. Maar dochters kunnen de sluier van hun moeder op hun trouwdag dragen als haar huwelijk gelukkig was.
