Elk jaar vóór de datum van 23 februari die iedereen in de post-Sovjet-ruimte kent, zoekt het vrouwelijke deel van de bevolking koortsachtig naar geschenken voor hun lieve en geliefde mannen en bedenkt ze wat ze op tafel gaan zetten, terwijl de sterke helft droomt van hoe ze deze dag in een vriendelijke kring kunnen vieren. Historici en journalisten worden op dit moment ook actiever en betogen of het de moeite waard is om aandacht te besteden aan deze algemeen onopvallende datum in het algemeen. Waarom wordt deze feestdag gevierd?
Gebruiksaanwijzing
1
Verdedigers van het vaderland, militairen en burgers, voormalige, huidige en toekomstige soldaten en officieren verdienen gelukwensen en onderscheidingen. Misschien is dat de reden waarom op 23 februari, een exclusief Sovjet, fictieve datum gebouwd op mythe, tot dusver in de hoofden van de meeste mensen heeft bestaan. Hoewel de lijst met belangrijke datums in feite totaal anders zou moeten zijn, historisch gezien meer gerechtvaardigd. Voor Rusland is 6 mei bijvoorbeeld de dag van het Russische leger, die tot 1917 werd aangenomen ter ere van St. George's Day, die werd beschouwd als de patroonheilige van alle Russische soldaten.
2
En op 23 februari ontving het een kaartje tot leven met de "lichte" handen van de Sovjetleiders. In 1923, in het decreet van het volledig Russische Centraal Uitvoerend Comité, werd deze dag de datum genoemd waarop de "oprichting van de strijdkrachten" werd uitgeroepen door de "arbeiders- en boerenregering". Dit werd later geformuleerd als de dag waarop de eerste, nieuw gevormde eenheid van het Rode Leger de strijd met de vijand aanging. Maar terwijl de directe deelnemers en getuigen van die gebeurtenissen nog leefden, spraken ze niet bijzonder over de belangrijke datum. En daar was een reden voor.
3
Medio februari 1918 begon aan het gehele oostfront een offensief van Duitse en Oostenrijks-Hongaarse strijdkrachten. Maar ze trokken niet op met grote militaire formaties, maar met vliegende detachementen bestaande uit enkele tientallen mensen, en vooral per spoor. Ze ondervonden praktisch geen weerstand. Dvinsk veroverde een detachement waarin nog geen honderd soldaten zaten. De Duitsers reden met motorfietsen Pskov binnen. En de ongelijksoortige revolutionaire detachementen onder bevel van vaandrig Dybenko, zonder een waardige afwijzing aan de vijand te geven, vluchtten schandelijk nog eens 120 kilometer. Er ontstond een onmiddellijke dreiging van de verovering van Petrograd, en pas toen, op 25 februari, begon een massale rekrutering in het Rode Leger. Op 3 maart werd de Brest-vrede ondertekend, waarin de bolsjewieken instemden met alle voorwaarden van de Duitsers. Dybenko werd gefouilleerd, berecht, van alle posten verwijderd, uit de partij gezet, maar hij leed niet zoveel als het hem in 1937 zou bedreigen.
4
Het Rode Leger is niettemin ontstaan, zij het op geheel andere dagen. Zelfs Klim Voroshilov in 1933 tijdens een ceremoniële bijeenkomst gewijd aan de 15e verjaardag van het Rode Leger, gaf toe dat deze datum per ongeluk en moeilijk uit te leggen is. Maar het 'proces is begonnen'. In 1938 publiceerde de krant Pravda proefschriften voor propagandisten, waarin stond dat op 23 februari 1918 nabij Narva en Pskov een beslissende afwijzing aan de vijand werd gegeven. En in 1942, al volledig onbeschaamd, kondigde I. Stalin aan dat de detachementen van het Rode Leger de indringers in deze strijd op de vlucht joeg.
5
De mythe bleek zo sterk dat de Engelse premier Churchill in 1945 gelukwensen met deze feestdag naar Stalin stuurde ter herdenking van de overwinningen van het Sovjetleger op de vijand.
6
Het Sovjetleger bestaat niet meer, aangezien er geen Sovjetunie is, maar deze datum, al als verdediger van het vaderland, wordt sinds 1995 officieel gevierd in overeenstemming met de Russische federale wet "Op de dagen van militaire glorie (zegevierende dagen) van Rusland".
