De kerstman is een favoriet en vertrouwd karakter van de nieuwjaarsvakantie. Dit is een goede grootvader met een baard en een grote zak cadeautjes. Gekleed in een bontjas van blauw, blauw, rood of wit.
Wie is de kerstman?
De oorsprong van de waarde van dit personage is verloren gegaan in de diepten van eeuwen, maar aanvankelijk was de "goede Kerstman" niet goed. Onder de heidense vroege Slavische goden was de patroonheilige van koude en koude. Vervolgens was het gebruikelijk om hem geschenken te brengen, zodat hij mensen tegen vorst beschermde, mits het goed weer was.
In folklore en oude verhalen is er Morozko of Grootvader Studenets. Hij gaf ook geen geschenken, maar hij was een krachtig en eerlijk karakter.
De moderne interpretatie van de nieuwjaarsgever verwijst naar Sinterklaas. Op 19 december zijn kinderen gewend aan snoep voor deze vakantie. Nikolai was een legendarisch persoon - hij woonde in de Middellandse Zee, kwam uit een rijke familie. Hij hielp altijd de armen en na zijn dood werd hij heilig verklaard. Volgens de legende gooide hij goud in een schoorsteen van een huis in een zak met goud; er woonde een gezin dat simpelweg aan armoede stierf. 'S Morgens vonden de kinderen goud in sokken die bij de kachel aan het drogen waren.
Later verscheen er een westers kerstpersonage - de kerstman. Het prototype in verschillende mythologieën waren kabouters, boselfen. De versie met een schoorsteen en geschenken is populair in het Westen - de kerstman werd in de jaren dertig van de twintigste eeuw een soort marketingbeweging. Het was een nieuw symbool van een gelukkige tijd.
Historici verbinden het uiterlijk van het beeld van een gulle donor met het einde van de Grote Depressie - het was nodig om de stemming van de mensen te verhogen, om de vakantie echt vreugdevol te maken.
Kerstman in Rusland
Het begon allemaal met opa Nicholas, die kinderen cadeautjes en snoepjes gaf. In de negentiende eeuw, tijdens het bewind van Alexander Nikolayevich, verschenen de fantastische Morozko en Old Ruprecht of Grootvader Ruprecht. Het laatste personage was van Duitse afkomst. Het was in de 19e eeuw dat de beschermheer van winter en vorst niet langer eng was, hij veranderde in een genereuze en vriendelijke tovenaar.
In de jaren 20 van de vorige eeuw werden de kerstman en de boom, als symbool van de nieuwjaarsviering, verboden als ideologisch schadelijk. De gebruikelijke symbolen van de vakantie keerden terug in 1935 en na 2 jaar sloot de Snow Maiden zich aan bij Grandfather Frost.
Het vriendelijke karakter was niet alleen geliefd bij kinderen, maar ook bij volwassenen. Er worden brieven geschreven aan de moderne grootvader Frost, waarin wordt gevraagd om geschenken of vervulling van verlangens. Deze traditie verscheen in de binnenlandse gebieden in de 50-60 jaar van de twintigste eeuw.
De kerstman is een collectief beeld en eerder kunstmatig gecreëerd dan dat het bepaalde mythologische wortels heeft. De traditie van het geven van cadeautjes verbindt hem echter, net als de kerstman, met St. Nicholas.
